Wil je meer weten?
Wil je meer weten?
Hier vind je meer informatie over uiteenlopende thema's zoals belang van het kind, specifieke ondersteuningsbehoeften, nazorg, opvoeding, identiteit en herkomst.
Adoptie is een complex proces dat geadopteerden, geboortefamilies en adoptiefamilies levenslang met elkaar verbindt en een invloed kan hebben op hun hulpvragen. Voldoende kennis hebben en sensitief zijn voor de uitdagingen en vraagstukken waarmee individuen in de adoptiedriehoek te maken krijgen, kan hulpverleners helpen bij het begeleiden van adoptiebetrokkenen.
We geven daarom graag enkele tips mee uit het artikel ‘Counseling Adopted Persons in Adulthood’ van Baden & Wiley (2007) dat onderzoeks- en praktijkliteratuur en verschillende casussen in de begeleiding van volwassen geadopteerden samenlegt.
De tips zijn bedoeld voor psychologen die werken met volwassen geadopteerden, maar zijn ook zinvol voor andere professionals die volwassen geadopteerden of adoptiebetrokkenen begeleiden.
Wanneer je werkt met volwassen geadopteerden, zijn de volgende zaken behulpzaam:
Adoptieverhalen worden gekenmerkt door diversiteit en complexiteit. Vermijd overgeneralisatie en respecteer de eigenheid van je cliënt.
Stigma en vooroordelen rond adoptie bestaan in verschillende contexten (bv. binnen families, de maatschappij, de media) en kunnen een impact hebben op het leven van een geadopteerde. Probeer de ervaringen van je cliënt te begrijpen, rekening houdend met de manier waarop de maatschappij naar adoptie kijkt, evenals de kwetsbaarheden, veerkracht en het aanpassingsvermogen van je cliënt. Zie hierover ook 'adoptie microagressies'.
Adoptieouders en geboorteouders worden symbolisch met elkaar verbonden door de geadopteerde die twee ouderparen heeft. Houd tijdens therapie rekening met de positie van je cliënt in de adoptiedriehoek en de impact die deze positie op je cliënt kan hebben, bv. naar loyaliteit en identiteitsvorming toe.
Door hun positie als afgestaan en geadopteerd kind, wordt er soms naar geadopteerden verwezen als ‘adoptiekinderen’, ook wanneer zij al lang volwassen zijn. Dit kan leiden tot gevoelens van infantilisering, met mogelijke impact op het zelfbeeld van je cliënt, en binnen verschillende contexten (bv. binnen families, wetgeving).
Zoeken of willen zoeken naar de geboortefamilie hoort bij een normale ontwikkeling, maar is niet noodzakelijk.
Zoek een evenwicht tussen het ontkennen (‘rejection of differences’) en het benadrukken van verschillen (‘insistence on differences’) (Kirk, 1964). Geadopteerden hebben unieke ervaringen en uitdagingen door hun adoptiestatus, maar niet alles is toe te schrijven aan afstand en adoptie.
Adoptie heeft een ontwikkelingsgericht karakter: de betekenis van adoptie evolueert gedurende het leven. (H)erken veelvoorkomende mijlpalen (Brodzinsky et al., 1992), zoals interesse in of vermijding van adoptievragen en de wens om te zoeken.
Identiteit is een belangrijk thema voor geadopteerden, inclusief etnische identiteit voor transetnisch geadopteerden (bv. Baden & Steward, 2000; Lee, 2003) (zie hierover ook 'reculturatie'). Geadopteerden hebben een meervoudige identiteit die ze doorheen hun leven moeten balanceren:
Complexe problemen zoals hechtingsstoornissen, trauma of onbekende erfelijke kwesties kunnen de therapiebehandeling compliceren.
Bij sommige geadopteerden hebben levenservaringen geleid tot een ‘cumulatief adoptietrauma’ (Lifton, 1994), waarbij de moeilijkheden niet simpelweg het gevolg zijn van afgestaan zijn, adoptie, stigmatisering, identiteit of het opgroeien als geadopteerde, maar eerder het cumulatieve effect ervan.
Tot slot wordt ook het kader van Wiley & Baden (2005) aangehaald. Dat stelt dat je je als adoptiesensitieve psycholoog bewust bent van:
Zoek je advies in de begeleiding van een adoptiebetrokkene? Als professional kan je bij ons (gratis) terecht met specifieke nazorgvragen in het kader van de begeleiding van cliënten. Stuur een mailtje naar info@steunpuntadoptie.be of bel ons op 078 15 13 27.
Bron: Baden, A. L., & Wiley, M. O. (2007). Counseling adopted persons in adulthood: Integrating practice and research. The Counseling Psychologist, 35(6), 868–901. https://doi.org/10.1177/0011000006291409
Tekst: Kristien Wouters
Publicatiedatum: oktober 2024