Contacteer ons of spring binnen op Raas van Gaverestraat 67b in Gent.

Ontdek onze groepsbegeleidingen, en evenementen.

Het laatste nieuws en interessantste weetjes over de wereld van adoptie.

Ontdek een hulpverlener bij jou in de buurt via deze handige adoptiekaart.

23 mei
Interview

Jaarlijks melden zo’n 200-tal kandidaat-adoptanten zich aan bij het Vlaams Centrum voor Adoptie (VCA) voor de adoptie van een gekend kind. Vaak gaat het om kandidaat-adoptieouders die een kind van een partner, maar soms ook een kind van een familielid, een pleegkind of een kind van een draagmoeder willen adopteren. Na aanmelding bij het VCA volgen deze kandidaat-adoptieouders een voorbereidingscursus van een dag bij Steunpunt Adoptie, waarna zij de rechtbankprocedure kunnen opstarten. Devid, Petra en Yana doorliepen de adoptieprocedure in 2022. Wij vroegen aan hen hoe zij dit ervaren hebben.

Kunnen jullie kort jullie gezin beschrijven?

Devid: Petra en ik zijn in 2013 getrouwd, maar we zijn al veel langer samen. Petra heeft een dochter uit een eerdere relatie, Yana. Sinds begin dit jaar is zij ook officieel mijn dochter. Ondertussen vormen wij met z’n drietjes al ongeveer zeventien jaar één gezin.

Waarom kozen jullie voor adoptie?

Devid: Ik heb de zorg voor Yana op mij genomen sinds ik Petra heb leren kennen en doe dit met hart en ziel. Petra stond er toen alleen voor.

De biologische vader van Yana heeft nooit contact gezocht met ons of met zijn dochter. Yana kent hem dus ook niet. Aangezien ik al jaren voor haar zorg en dit wil blijven doen, kwamen we tot de adoptiebeslissing. Ook op vlak van bescherming naar Yana toe vonden we adoptie een goed idee.

Yana stond hier uiteraard zelf volledig achter. Zij wou al heel lang mijn achternaam dragen. Zo wordt zij - en ook wij - niet constant herinnerd aan het verleden.

Yana: Ik zie Devid als mijn papa en noem hem ook zo. Ik ken hem al sinds ik twee jaar oud ben. Voor mij maakt het geen verschil dat hij mijn biologische vader niet is. Wij hebben een goede band en de adoptie maakt deze alleen maar sterker. Wij voelen ons één gezin nu en dat is een groot verschil. Belangrijk is dat je het als kind zelf wil en dat was bij mij 100% het geval. Ook word ik nu niet steeds meer aan vroeger herinnerd.

Hoe hebben jullie de adoptieprocedure ervaren?

Devid: Eind 2021 heb ik mij aangemeld bij het Vlaams Centrum voor Adoptie. Midden maart heb ik bij jullie de voorbereidingscursus gevolgd. Dat was online. Het eerste deel ging over de adoptieprocedure en het tweede deel waren gesprekken in groep. In een fysieke bijeenkomst praat je gemakkelijker, maar het was anderzijds wel handig dat er geen tijd verloren ging aan verplaatsing en verkeer. Ik vond het heel spannend, maar achteraf gezien was dat nergens voor nodig.

Petra: Vrijwel meteen erna - begin april - hebben wij de adoptieprocedure bij de familierechtbank opgestart. Yana zou achttien jaar worden en wij wilden de volle adoptie*. We zaten dus met een beetje tijdsdruk, want zodra Yana achttien werd, was enkel de gewone adoptie nog mogelijk.

Wij hebben de procedure zonder advocaat doorlopen, maar wel af en toe gemaild naar Kristien die de voorbereidingscursus gaf, omdat we ons toch wat onzeker voelden over wat we juist moeten doen. Zij heeft ons goed geholpen: geen enkele vraag was te veel, wat ons enorm geruststelde.

Devid: We hebben een tijd niets gehoord van de rechtbank - soms moet je erachter zitten, maar wij raden aan om dit steeds vriendelijk te doen - tot we eind juli alle drie een verklaring moesten afleggen bij de politie over de adoptie. Deze werd apart afgelegd.

Nog eens twee maanden later kregen wij een aangetekende brief met de vraag om persoonlijk te verschijnen op de rechtbank en toestemming te geven in de adoptie.

Petra: In de oproepingsbrief stond ook dat ons dossier ter inzage lag bij de griffie. We zijn het dossier gaan inkijken. Zo konden we nalezen wat mijn ex-partner had verklaard en zagen we dat het Openbaar Ministerie ons een positief advies gaf. Dat stelde ons ergens gerust, maar toch waren we zenuwachtig voor de zitting begin november.

Uiteindelijk heeft de familierechter de volle adoptie uitgesproken. Het vonnis viel begin december - negen maanden nadat wij het verzoekschrift hadden ingediend bij de rechtbank - bij ons in de bus.

Hebben jullie tips voor andere ouders die de procedure doorlopen?

Devid: Wij hebben de procedure opgestart eind 2021. In 2022 werd Yana achttien jaar en dus volwassen. Omdat wij voor volle adoptie kozen, was het belangrijk dat de aanvraag bij de familierechtbank gebeurde voor haar achttiende verjaardag. Zodra het verzoekschrift daar binnen is, kan je gerust zijn, ook al wordt je kind dan achttien terwijl de rechtbankprocedure nog loopt. Als er met de biologische ouder weinig contact is, kan je dus wachten tot ongeveer één jaar voor je kind achttien wordt om de aanvraag in te dienen.

Petra: Als het mogelijk is, raden wij aan om je kind mee te nemen naar de zitting. Dan kan de rechter zelf nagaan of het kind dit ook effectief wil. Bij ons was dit overduidelijk.

De biologische vader van Yana was niet aanwezig. Normaal gezien volgt er dan een maatschappelijk onderzoek, maar omdat onze dochter mee in de rechtszaal haar toestemming gaf, was haar akkoord meer dan duidelijk. De rechter stelde ons gerust dat alles in orde zou komen en wenste ons ook al proficiat, dus dat gaf wel een goed gevoel.

Devid: Het is belangrijk om het zelf goed mee op te volgen en je te informeren over hoever zij met het dossier staan. Altijd vriendelijk blijven, dan krijg je ook een duidelijk antwoord.

Devid heeft Yana ten volle geadopteerd, Petra is en blijft de juridische moeder. Hebben jullie plannen om het te vieren?

Petra: Jazeker, wij zijn met z’n drieën al uiteten gegaan, maar er volgt nog een feestje!

Heb je vragen over de adoptieprocedure van een gekend kind? Meer info lees je op de website van het VCA. Check ook onze veelgestelde vragen of contacteer ons via info@steunpuntadoptie.be of 078 15 13 27.

*Bij volle adoptie worden alle juridische banden met de biologische ouder(s) die afstand doet (en diens familieleden) gebroken en wordt het kind opgenomen in de familie van de adoptant(en). Het kind krijgt ook de naam van de adoptant(en). Een vol geadopteerd kind én zijn afstammelingen worden volledig gelijkgeschakeld met biologisch eigen kinderen en verkrijgen dezelfde rechten. Een volle adoptie is onherroepelijk en kan enkel plaatsvinden als het kind minderjarig is.

Bij gewone adoptie behoudt het kind zijn juridische banden met zijn biologische ouder(s) en familie. Het kind zal de naam van de adoptant(en) krijgen, maar kan - indien het dit verkiest - ook zijn eigen naam gedeeltelijk (minderjarig) of volledig behouden (meerderjarig). Geadopteerden (en hun afstammelingen) kunnen erven van hun oorspronkelijke familie(s) en hun adoptieouder(s), maar niet van de bloedverwanten van hun adoptieouder(s). De gewone adoptie kan naast herzien ook herroepen worden als er zeer gewichtige redenen zijn.

Gepost in: Interview

28 mrt
Verhaal
Wanneer je meer dan twee ouders hebt Meerouderschap is een belangrijke basisgedachte bij ado…
23 feb
Actueel
De adoptiewetgeving in Vlaanderen wordt momenteel hervormd. Hieronder vind je een overzicht van …
22 feb
Hulpverlener in de kijker
Sinem Cakir is een hulpverlener op onze adoptiekaart. Zij werkt als familieopsteller en innerlij…
15 feb
Interview
Marthe is bewust alleenstaande mama van Yentl*. Yentl is 4 jaar en binnenlands geadopteerd. Hoe …