Hoe giet je adoptiethema’s als roots en identiteit in een theatervoorstelling voor kinderen? Bronks deed dat zondag 3 december met ongelooflijke stijl.
Stel je voor: een wilde babybeer groeit op bij een man en een vrouw in Vlaanderen. Benny heet hij. Op zijn 14de verjaardag wil hij zijn berenmama zoeken. Dit is het begin van een wervelend stuk rond ontzettend herkenbare adoptiethema’s. Zoals alleen heerlijk kindertheater dat kan, komen deze thema’s speels, maar raak binnen.
‘Wie ben ik eigenlijk?’ vraagt Benny zich af. ‘Ik ben gewoon een mislukt huisdier.’ De grote grizzly zit met minstens even grote vragen. In Alaska, zijn geboorteland, wil hij antwoorden vinden. De reis naar zijn roots was hem lang beloofd, maar nu het zover is, komen mama en papa terug op hun belofte.
Ook zij stellen zich vragen: ‘Zijn wij dan niet goed genoeg, misschien?’
Het gaat er heftig aan toe. Tussen een gitaarserenade en enkele coole dansmoves door moet zelfs het decor eraan geloven.
Wanneer de muren zijn gesloopt, laten de karakters bij zich binnenkijken. Wat we zien, is een eerlijke kwetsbaarheid die hen dichter bij elkaar brengt.
Bronks doet met dit stuk zonder twijfel stof opwaaien. Stevig stof tot nadenken.
Er zijn nog drie speeldata in 2017. Grijp de laatste kans om dit pareltje zien!
Gepost in: Verslag