Contacteer ons of spring binnen op Raas van Gaverestraat 67b in Gent.

Ontdek onze groepsbegeleidingen, en evenementen.

Het laatste nieuws en interessantste weetjes over de wereld van adoptie.

Ontdek een hulpverlener bij jou in de buurt via deze handige adoptiekaart.

10 dec
Verslag
Eind november vond er opnieuw een panelavond plaats in Aalst. Twee geadopteerden, twee afstandsmoeders en twee adoptieouders brachten er hun persoonlijk verhaal.

Geadopteerde AJ sprak over haar jeugd, de zoektocht naar zichzelf en wat het met haar deed om terug in haar herkomstland te zijn. Ze is moeder van drie kinderen. Voor en door hen wil ze nog meer zoeken naar antwoorden. Volgend jaar trekt ze samen met haar echtgenoot terug naar haar herkomstland.

"Het mooiste aan mijn verhaal is dat ik, ondanks alle vragen, mijn leven kon opbouwen zoals ik wou. Omringd door mensen die in mij geloven." - geadopteerde AJ

Geadopteerde AC is binnenlands geadopteerd. Hij sprak over zijn persoonlijk groeiproces, de moeilijke periodes die hij heeft gekend en wat hij heeft ondernomen om te staan waar hij nu staat. Ook had hij het over zijn ouders, die hij steevast 'ouders' wil noemen en niet 'adoptieouders', en hoe de relatie met hen is geëvolueerd.

"Het is een lang verhaal geweest en ik ben blij te staan waar ik nu ben. Ik weet wie ik ben. Dat is het mooiste aan mijn verhaal." - geadopteerde AC

Afstandsmoeder M moest haar kind afstaan toen ze twintig was, na een traumatische jeugd gekenmerkt door misbruik. Een vraag die doorheen haar leven als een rode draad terugkomt, is: "Met welke schuld kan ik het beste leven?"

"Mijn dochter heeft haar leven aan mij te danken, maar ik heb ook mijn leven aan haar te danken. Voor haar wou ik een leven uitbouwen, zodat ik iets te bieden had als ze me ooit zou komen zoeken." - afstandsmoeder M

Afstandsmoeder W bracht een verhaal van afwijzing en verdriet. Als tienermoeder stond ze haar zoon gedwongen af, na verschillende pogingen om hem toch te kunnen houden. Later trouwde ze met de vader van haar afgestane zoon en samen kregen ze nog twee kinderen. Ze ziet haar zoon af en toe.

"Het is je kind, maar het is niet meer je kind. Je bent z’n moeder niet en het is ook geen kind meer." - afstandsmoeder W

Adoptiemama L adopteerde een sibling. Haar dochters waren zes, bijna zeven toen ze naar België kwamen. Ondanks de voorbereiding, het lezen, het opzoekwerk … kon niets L en haar man echt voorbereiden op die eerste periode als gezin in het herkomstland. Eendjes voeren en in bad gaan, waren de momentjes van rust en geluk. Ook sprak adoptiemama L over hoe adoptieouderschap toch nét iets anders is dan biologisch ouderschap.

"Sommige zaken formuleer je toch op een andere manier naar je adoptiekinderen dan je biologische kinderen. Woorden kunnen raken aan een onzekerheid, een diep verdriet dat ze gekend hebben." - adoptiemama L

Adoptiemama D is moeder van een trotse, Afrikaanse zoon. Ze vertelde hoe blij, gelukkig en vol humor hij kan zijn, maar ook over zijn angsten en moeilijkheden met slapen. Typisch ziet de omgeving vooral de momenten waarop het goed gaat, terwijl het thuis soms stroever verloopt.

"Soms moeten we onze familie en vrienden zeggen: 'We gaan even gas terugnemen en focussen op onze zoon, want hij heeft ons nodig.'" - adoptiemama D

Na het panel kon iedereen nog gezellig napraten. We bedankten onze sprekers om zo open hun verhaal te delen!

Gepost in: Verslag

23 feb
Actueel
De adoptiewetgeving in Vlaanderen wordt momenteel hervormd. Hieronder vind je een overzicht van …
22 feb
Hulpverlener in de kijker
Sinem Cakir is een hulpverlener op onze adoptiekaart. Zij werkt als familieopsteller en innerlij…
15 feb
Interview
Marthe is bewust alleenstaande mama van Yentl*. Yentl is 4 jaar en binnenlands geadopteerd. Hoe …
02 feb
Verslag
Naar jaarlijkse gewoonte lanceerden we in najaar 2023 een nieuwe incentive oproep voor nazorgpro…