In maart stelden we jullie de vraag wat de leukste, moeilijkste of grappigste vraag was die je als ouder ooit kreeg over adoptie.
Hier volgt een handgreep uit de inzendingen die we hebben mogen ontvangen:
"Waarom mag ik als adoptiekind mijn geboortemoeder niet zien (binnenlandse adoptie, dus geboorte moeder is fysiek nabij), terwijl een pleegkind wel recht heeft op contact?"
"Mama, heeft er iemand aan mij geld verdiend?", vraagt mijn zoon in de basisschool-leeftijd. Dit naar aanleiding van de Brandpuntuitzending 'Kinderen te koop'.
Toen ze klein waren spraken we niet over "weeshuis", maar over de "gele huisjes". Toen onze jongste zoon begreep dat hij na te vondeling zijn gelegd, daarnaar toe was gebracht was zijn conclusie: "ik heb geluk gehad want ik werd gered. Maar konden mijn Ethiopische mama en papa ook naar zo'n geel huisje om hen te helpen?" Ja, die vraag vond ik zeer slim van hem, maar dat was toch even slikken ...
De moeilijkste: "Waarom ben ik 'weggegeven'?, Waarom wil mijn buikmama geen foto geven? Waarom moet ik wel een foto sturen en zij niet? Zou ik nog broertjes of zusjes hebben? Wie is mijn papa?"
Er bestaat geen handleiding
Adoptie is een complex gegeven, dat blijkt ook uit deze vragen.
Hoewel het soms moeilijk lijkt, start je het best zo vroeg mogelijk met het vertellen van het adoptieverhaal. Dat verhaal evolueert mee met het kind. Afhankelijk van de levensfase en het ontwikkelingsniveau van kinderen zullen andere klemtonen gelegd worden in het vertellen van het verhaal. Peuters en kleuters stellen bijvoorbeeld ander vragen dan kinderen op de lagere school.
Maar hoe pak je dat nu precies aan? Een handleiding over de beste aanpak bestaat er niet. Tracht alert te blijven voor signalen die ingang geven tot praten over adoptie. Zo kan een les op school over de stamboom, moederdag of 11.11.11 aanleiding zijn om verder in te gaan op adoptie. Je kan gebruik maken van een fotowand, wereldbol, linten, levensboek, herinneringskoffer om open te communiceren met adoptiekinderen en het levensverhaal in beeld te brengen en te plaatsen.
Hulpmiddelen voor ouders en kinderen
Literatuur voor ouders
Literatuur voor kinderen vanaf 4 jaar (maar misschien ook leuk om als 6-7 jarige zelf te lezen)
Literatuur voor kinderen vanaf 6 jaar
-
Bo, een meegroeiboek (voor kinderen die leren lezen AVI 1 tem AVI4), Harm de Jonge
-
Eten met je handen, Gonneke Huizing met tekeningen van Thé Tjong-Khing
-
Prik in je bil, Gonneke Huizing met tekeningen van Thé Tjong-Khing
-
Tanden in een doosje, Gonneke Huizing met tekeningen van Mies van Hout
-
Een broertje uit Suriname (AVI 6), Jannie Docter
-
Een zusje uit Korea (kinderen 5-9 jaar), Bep Straatsma met illustraties van Agnes de Boer
-
Roosje, Hilda Steenman met illustraties van marjorie Buyten
-
Mam, wat is geadopteerd? Vragen van kinderen over adoptie, Carole Livingston met illustraties van Arthur Robins
-
Mag je zelf een mama en een papa kiezen?, Evelien de Vlieger en VAG met illustraties van Hilde Schuurmans
-
Hoe wouter wouter werd (vanaf 6 jaar), Bernard Van Steenkiste en Karel Verleyen
-
Met het vliegtuig geboren. 25 verhalen over adoptie. Voor adoptiekinderen en hun gezin, Liesbeth Groenhuijsen
-
Arwen en haar papa's, Tekst en illustratie: Jarko De Witte van Leeuwen
-
Lance en Lot zoeken zich rot, Linda De Haan
-
Op zoek naar mij, Ed Franck
Literatuur voor kinderen vanaf 10 jaar
Website:
Gepost in: Wat vind jij?